خودروسازی ترکیه در طول چند دهه گذشته نقش هاب منطقهای را ایفا کرده است. شرکتهای مختلفی همچون هیوندای، فیات و رنو در این کشور خطوط تولید برپا کردهاند و علاوه بر تأمین نیازهای داخلی، بازار صادراتی کشورهای خاورمیانه را نیز در اختیار گرفتهاند. بااینحال رئیسجمهور ترکیه یعنی رجب طیب اردوغان، رؤیاهای بزرگتری از مونتاژ خودرو در سر دارد.
شرکت خودروسازی ترکی توگ که متشکل از ۵ گروه عضو است:
گروه آنادولو Anadolu ، ب. ام سی، گروه کاک KOK ، شرکت اوپراتور تلفن همراه ترکسل و هولدینگ زورلو Zorlu شرکت مادر کانال تلوزیونی وستل در سال 2018 اعلام وجود کرد و در آن زمان نخستین محصولات این برند بهعنوان مدلهای مفهومی رونمایی شدند.
حال در سال 2022 و در شرایطی که به انتخابات ریاستجمهوری ترکیه نزدیک میشویم، اردوغان نخستین دستگاه تولید انبوه از شاسیبلند توگ را در اختیار گرفته است. به نظر میرسد هدف از این کار، جلب نظر رأی دهندگان در آینده نزدیک و کسب کرسی مقام ریاستجمهوری برای یک دوره دیگر باشد
کارخانه خودروسازی توگ در نزدیکی استانبول (شهر بورسا) قرار دارد و هدف آن تولید 175 هزار دستگاه خودرو در سال است. دولت ترکیه و سرمایهگذاران این کارخانه اعتقاد دارند که هدف توگ، کسب استقلال صنعت خودروسازی ترکیه از برندهای خارجی است. طی روزهای گذشته نخستین خودرو توگ از خط تولید این کارخانه خارج شد و در اختیار رجب طیب اردوغان قرار گرفت. توگ طرح ساده و مدرن ماشین را با الهام از فرهنگ آناتولی و سلیقه بازار ترکیه طراحی کرده و با نیازهای بازار جهانی مطابقت دارد. این خودرو در ترکیه با نام خودرو مردمی معرفی شده است و در صورت موفقیت، یک امتیاز مثبت سیاسی برای دولت و حزب اردوغان به شمار میرود.
بااینحال احزاب مخالف اردوغان به این کارخانه انتقاد دارند. برای مثال قیمت شاسیبلند توگ حدود پنجاه هزار یورو است، ازاینرو نمیتوان آن را یک خودرو ارزانقیمت و مردمی دانست. پروژه توگ نیز بسیار طولانی بوده است و اکنون که اردوغان به حمایت سیاسی نیاز دارد، ناگهان اخباری از آغاز به کار آن در رسانهها منتشر شده است. در حقیقت خط تولید توگ بیشتر شبیه به یک نمایش بود، چرا که خودروهای این برند هنوز در خیابانهای ترکیه مشاهده نشدهاند و عرضه انبوه آنها به بازار صورت نگرفته است.
علاوهبرآن توگ یک خودرو ترکی نیست. تنها نیمی از قطعات این خودرو در ترکیه تولید میشوند و قسمتهای مهم آن همچون باتری و موتور الکتریکی وارداتی هستند. در حقیقت قسمتهای اصلی آن توسط شرکتهای خارجی ساخته میشوند. در نهایت زیرساختهای شبکه شارژ در ترکیه وضعیت مطلوبی ندارندو تا زمانی که تعداد کافی ایستگاه شارژ در جادهها وجود نداشته باشد، نمیتوان یک خودرو برقی گرانقیمت را به مشتریان فروخت.
دیدگاهتان را بنویسید