پیش از رواج فناوری القای اجباری، تیونرها با استفاده از اکسید نیترو قدرت پیشرانه تنفس طبیعی را افزایش می‌دادند. اما امروزه فرهنگ تیونینگ با توربوشارژها عجین شده است، چراکه این فناوری به راحتی می‌تواند قدرت پیشرانه را به حداکثر برساند. با اینکه ظهور توربوشارژها به حدود یک قرن پیش بازمی‌گردد، ولی کاربرد آن‌ها از سه دهه پیش رواج پیدا کرد. ماشین‌های توربوشارژ محبوبیت بسیاری نزد تیونرها دارند و برخی آن‌ها به خودروهای توربوشارژ افسانه ای در حوزه تیونینگ تبدیل شده‌اند.
مدل ۱۹۹۵ تویوتا Supra Turbo (MKIV) با حداکثر قدرت ۳۲۶ اسب بخار
شایسته است که لیست خودروهای توربوشارژ افسانه ای را با تویوتا سوپرا آغاز کنیم. تویوتا سوپرا MKIV به لطف موتور ۳ لیتری توئین توربوشارژ ۶ سیلندر خطی 2JZ-GTE به نماد شکوه تیونینگ JDM در دهه 90 تبدیل شد. با این حال پتانسیل واقعی پلتفرم JZ از همان ابتدا با معرفی مدل انحصاری ژاپنی 1JZ-GTE در سال 1990 نیز به اثبات رسیده بود. این موتور 2.5 لیتری علیرغم حجم کمتر نسبت به 2JZ-GTE می‌توانست 276 اسب بخار قدرت تولید کند.
با این وجود پیشرانه 2JZ-GTE در زمان عرضه مورد کم‌لطفی قرار گرفت. تا حدی که می‌توان آن را در لیست دست‌کم گرفته‌شده‌ترین موتورهای قدرتمند در تمام ادوار جای داد. البته پتانسیل موتور پس از مدتی کشف شد و تیونرها علاقه بسیاری به آن پیدا کردند. اگرچه امروزه به دلیل افزایش رقابت بین پلتفرم‌های تیونینگ، پیشرانه 2JZ-GTE محبوبیت سابق را ندارد، اما بعید نیست تعداد موتورهای حداقل 1000 اسب بخاری مبتنی بر این پلتفرم، بیشتر از هر موتور دیگری باشد. این موتور با بلوک چدنی مستحکم و طراحی مقاوم، پایه‌ای ایده‌آل برای افزایش قدرت فراهم می‌آورد.
مدل ۱۹۹۸ سوبارو Impreza 22B STi با حداکثر قدرت ۲۸۰ اسب بخار
با شیوع تب توربوشارژها در دهه ۹۰ میلادی، سوبارو به عنوان برند متمرکز روی مسابقات رالی احساس کرد از سایر رقبا عقب افتاده است. شرکت ژاپنی می‌دانست که برای مواجهه با حریفان سرسخت خود می‌بایست محصول قابلی را رونمایی کند. این‌گونه بود که در سال ۱۹۹۸، سوبارو طراحی موتور چهار سیلندر تخت خود را در نمونه ۲.۲ لیتری EJ22G و در خودرو ایمپرزا 22B STi به اوج رساند. بدین ترتیب، یکی دیگر از خودروهای توربوشارژ افسانه ای در حوزه تیونینگ خلق شد.
پیشرانه سوبارو با افزایش قطر سیلندرهای یک موتور ۲ لیتری به وجود آمده بود و به لطف طراحی منحصر به فرد Closed Deck، میله‌ها و پیستون‌های فورج‌شده می‌توانست ۲۸۰ اسب بخار قدرت تولید کند. با این حال همه می‌دانستند که در حالت استاندارد، این پیشرانه قادر به تولید بیش از ۳۰۰ اسب بخار است و با تنظیمات جزئی، این عدد به طور چشمگیری افزایش پیدا می‌کند.
مدل ۲۰۰۴ دوج Neon SRT-4 با حداکثر قدرت ۲۳۰ اسب بخار
دوج نئون SRT-4 احتمالا دست‌کم گرفته‌شده‌ترین پلتفرم تیونینگ در تمام ادوار به حساب می‌آید. نئون SRT-4 از موفقیت فرهنگ تیونینگ دهه 90 الهام گرفت و یکی از اولین خودروهایی بود که به طور خاص برای تیونرها توسط تیونرها طراحی و عرضه شد.
سدان اقتصادی جمع و جور نئون به دلایلی که فقط دوج از آن‌ها اطلاع داشت، قادر به تولید قدرت باورنکردنی بود. شرکت آمریکایی تمام تلاش خود را به کار گرفت تا پس از وایپر، SRT-4 را به خاص‌ترین مدل خط تولید خود تبدیل کند. و البته که در این راه به موفقیت رسید، چون نئون SRT-4 به عنوان یکی از خودروهای توربوشارژ افسانه ای در حوزه تیونینگ در نظر گرفته می‌شود.
موتور 2.4 لیتری توربوشارژ چهار سیلندر خطی A853 در پیشرفته‌ترین حالت 230 اسب بخار قدرت داشت، اما مشخص بود که قابلیت این موتور فراتر از حد اعلامی می‌رود. با تقویت ساختار از جمله میله‌های پیستون فورج‌شده و بهینه‌سازی عملکرد در تقریبا تمام بخش‌های موتور، پتانسیل A853 بارها و بارها محک زده می‌شد. در واقع تنها محدودیت تیونینگ این پیشرانه قدرتمند، اندازه توربوشارژر آن بود. دوج SRT-4 تا به امروز لقب خود را به عنوان یکی از تواناترین پلتفرم‌های تیونینگ آمریکایی حفظ کرده است.
مدل ۲۰۰۵ میتسوبیشی Lancer Evolution IX با حداکثر قدرت ۲۸۶ اسب بخار
در دهه ۱۹۹۰ میلادی، پیشرانه‌های شش سیلندر خطی توربوشارژ در ژاپن محبوبیت بسیاری پیدا کردند. در این میان، میتسوبیشی نیز همانند سوبارو احساس کرد که توجه لازم را از سوی مشتریان دریافت نمی‌کند. برای جلب توجه بازار، شرکت ژاپنی به سراغ ساخت یکی از خودروهای توربوشارژ افسانه ای در تمام ادوار رفت.
کمتر کسی به یاد می‌آورد که میتسوبیشی نقش مهمی در محبوبیت توربوشارژرها داشته و یکی از قدیمی‌ترین تولیدکنندگان توربو محسوب می‌شود. گوهر درخشان توربوشارژ آن‌ها، یک پیشرانه ۲ لیتری چهار سیلندر خطی به نام 4G63 بود که بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۷ از اولین تا نهمین نسل میتسوبیشی لنسر اوولوشن را به حرکت درمی‌آورد. لنسر اوولوشن در تمام این سال‌ها خوش درخشیده و جای تعجبی ندارد که در دسته خودروهای توربوشارژ افسانه ای در حوزه تیونینگ قرار گیرد.
با بلوک چدنی و میله‌های پیستون فورج‌شده، 4G63 پایه‌ای ایده‌آل برای نصب توربوی بزرگ‌تر و تقویت خروجی بود. میتسوبیشی همین فرمول را در مدل‌های رالی خود نیز به کار برد و به لطف تیونینگ این پیشرانه توانمند توانست به چهار قهرمانی متوالی را در رقابت‌های جهانی رالی دست یابد.
مدل ۲۰۰۷ نیسان GT-R (R35) با حداکثر قدرت ۴۸۰ اسب بخار
لیست خودروهای توربوشارژ افسانه ای در حوزه تیونینگ را با بررسی نیسان GT-R ادامه می‌دهیم. در اواخر دهه 2000 میلادی، تمام پلتفرم‌های ژاپنی که یک دهه قبل تیونینگ را بر سر زبان‌ها انداخته بودند، بدون هیچ جانشین واقعی از رده خارج شدند.
وقتی جزئیات نیسان R35 GT-R برای نخستین بار رونمایی شد، صدای ناله‌ای از سوی علاقه‌مندان به تیونینگ JDM به گوش رسید. یک موتور V6 مثل تویوتا کمری؟ و بدون گیربکس دستی؟ نیسان چطور می‌توانست چنین کاری با آن‌ها بکند؟
با این حال به محض عرضه GT-R همگان به اشتباه خود پی بردند، چراکه پیشرانه ۳.۵ لیتری توئین توربوشارژ ۶ سیلندر VR38DETT را دست‌کم گرفته بودند. این پیشرانه حتی امروز نیز به عنوان قدرتمندترین موتور تولیدشده توسط نیسان شناخته می‌شود.
نه تنها مدل VR38DETT پیشرانه افسانه ای RB26DETT پیشی گرفت، بلکه شاسی R35 به پلتفرمی ایده‌آل برای شکستن رکوردهای سرعت تبدیل شد. امروزه جی‌تی‌آرهای بیش از 2000 اسب بخاری جزو ماشین‌های معمولی به حساب می‌آیند. البته جی‌تی‌آر با آن صدای جذاب و هیجان‌انگیز خود همیشه در دسته خودروهای توربوشارژ افسانه ای باقی می‌ماند. نیسان GT-R ثابت می‌کند که به هیچ وجه نباید کتاب را از روی جلدش قضاوت کرد.
مدل ۲۰۱۰ بی‌ام‌و 335i (E9X) با حداکثر قدرت ۳۰۲ اسب بخار
سازندگان خودروهای آلمانی تا قبل از معرفی پیشرانه ۳ لیتری توئین توربوشارژ شش سیلندر خطی N54 در سال 2006، نقش چندانی در دنیای تیونینگ توربوشارژ نداشتند. البته شایسته است به پورشه 911 توربو و RUF ادای احترام کنیم.
آیا موتور N54 توئین توربو شش سیلندر خطی که در تمام مدل‌های 35i مثل بی‌ام‌و E9X 335i یافت می‌شد، بازگشت هنر فراموش‌شده تیونینگ ژاپنی بود؟ بله، و حتی فراتر از آن. این موتور پایه‌ای شد که بی‌ام‌و را به پیشروی مدرن در زمینه تیونینگ توربوشارژها، و E9X را به یکی از خودروهای توربوشارژ افسانه ای تبدیل کند.
اگرچه توربوشارژها در ابتدا امکان تیونینگ را فراهم آوردند، ولی دانش مخفی افزایش قدرت به واسطه اپلیکیشن‌ها و برنامه‌های اختصاصی پرده‌برداری شد. اسب بخار فقط با یک کلیک در دسترس قرار گرفت و از آن زمان، تیونینگ هرگز به گذشته برنگشت. موتورهای شش سیلندر خطی توربوشارژ BMW بی‌نقص نیستند، اما به لطف تطبیق‌پذیری خارق‌العاده، ساختار مستحکم و پتانسیل قدرت اعتیادآور، بازی تیونینگ را متحول ساخته‌اند.
مدل ۲۰۱۵ فولکس‌واگن GTI با حداکثر قدرت ۲۲۰ اسب بخار
اگرچه بی‌ام‌و در حوزه تنظیم‌پذیری و تیونینگ مدرن تغییردهنده بازی بود، اما آئودی و فولکس‌واگن نخبگان واقعی موتورهای توربوشارژ آلمانی به حساب می‌آیند. موتور ۲ لیتری توربوشارژ چهار سیلندر خطی EA888 توسعه‌یافته‌ترین موتور توربوشارژ آلمانی در تمام دوران است که به عنوان ماندگارترین موتور توربوشارژ تولیدی آلمانی نیز مورد خطاب قرار می‌گیرد.
با این حال، EA888 زمانی به شهرت رسید که در سال ۲۰۱۲ در نسخه Evo3 و همین‌طور نسل هفتم فولکس‌واگن GTI به عرضه درآمد و به عنوان سنگ بنای دنیای تیونینگ شناخته شد. با اعمال اندکی تغییرات، این موتور کوچک ۲ لیتری توربو چهار سیلندر می‌توانست به دو برابر خروجی استاندارد خود، یعنی 400 اسب بخار قدرت دست یابد، آن‌هم بدون صرف هزینه گزاف.
این‌گونه بود که فولکس‌واگن GTI با صرف هزینه پایین عملکردی فراتر از گلف R را به نمایش گذاشت و به یکی از خودروهای توربوشارژ افسانه در حوزه تیونینگ تبدیل شد. تا یک دهه پیش نیز این پرفورمنس چشمگیر، تفاوتی با یک معجزه نداشت. با این حال در دنیای امروزی، دو برابر شدن قدرت امری بدیهی و عادی تلقی می‌شود.
مدل ۲۰۱۷ مک‌لارن 720S با حداکثر قدرت ۷۱۰ اسب بخار
مک‌لارن ۷۲۰ اس که در صدر جدول خودروهای توربوشارژ افسانه ای قرار می‌گیرد، به وضوح نشان می‌دهد که سرعت توربوشارژها فرای حد تصور است. مک‌لارن با انتخاب موتور V8 توئین توربوشارژ به عنوان هسته مرکزی برند خود، تحولی اساسی ایجاد کرد. به محض عرضه نخستین مدل رسمی با پیشرانه ۸ سیلندر، یعنی MP4-12C ثابت شد که مک‌لارن بهترین تصمیم ممکن را گرفته است، چراکه به یکی از سریع‌ترین خودروهای فابریک دنیا تبدیل شد.
در سال ۲۰۱۷، 720S با پیشرانه ۴ لیتری V8 توئین توربوشارژ بهبودیافته، جای MP4 را گرفت. این ماشین عملکردی هم‌تراز با هایپرکارهای چند میلیون دلاری ارائه می‌داد. مک‌لارن ۷۲۰ اس به عنوان یکی از خودروهای توربوشارژ افسانه ای در حالت استاندارد توانست تست یک‌چهارم مایل را در کمتر از 10 ثانیه طی کند. با این وجود قابلیت‌های باورنکردنی خودرو زمانی به چشم آمدند که تیونرها دست به کار شدند.
در سال 2020، یک مدل 720S با موتور، توربوها و گیربکس استاندارد، تنها با اعمال اصلاحات جزئی توانست با رسیدن به سرعت ۳۲۲ کیلومتر بر ساعت رکورد جهانی جدیدی را به ثبت برساند. البته یک سال بعد، این رکورد به وسیله نسخه کاملا ساخته‌شده 720S با ۱۴۰۰ اسب بخار قدرت شکسته شد. این ماشین به سرعت ۳۲۵ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کرد و عنوان سریع‌ترین مک‌لارن دنیا را به خود گرفت.
دیدگاهتان را بنویسید