مقدمه
ماسلکارها، بخش نمادین تاریخ خودروسازی آمریکا هستند، بهویژه زمانی که بحث ماشینهای کلاسیک مطرح میشود. خواه در فرم مسابقهای قانونی و غیرقانونی و خواه در فرم جادهای و اسپرت، ماسلکارها پرفورمنس را با ظاهر تهاجمی ترکیب کرده و بهاندازه صنعت خودرو، حائز اهمیت هستند. با اینکه اکثر افراد با شنیدن نام ماسلکار به یاد مدلهایی همچون GTO، شول و ماستنگ میافتند، اما یک ماشین منحصربهفرد وجود دارد که علیرغم جایگاه خاص بهعنوان نخستین ماسلکار آمریکایی، کمتر نامی از آن شنیده شده است؛ اولدزموبیل Rocket 88 که نخستینبار در سال ۱۹۴۹ و حدود یک دهه پیش از اینکه خودروهای عضلانی به مدلهای رایج و پرطرفدار تبدیل شوند، روانه بازار شد. ما در این مقاله به بررسی تاریخچه راکت ۸۸ پرداخته و به طور خاص روی نسلهای اولیهای تمرکز میکنیم که موتور و نام Rocket را به دنبال میکشند.
اولدزموبیل؛ یکی از قدیمیترین خودروسازان آمریکا
اولدزموبیل (Oldsmobile) یکی از قدیمیترین شرکتهای خودروسازی در جهان بود که بالاخره در سال ۲۰۰۴ بهعنوان قدیمیترین سازنده بازمانده در آمریکا به فعالیت خود خاتمه داد. این کمپانی در سال ۱۸۹۷ توسط رانسوم ای اولدز و با نام Olds Motor Works پایهگذاری شد و از سال ۱۹۰۸ به بعد تحت مالکیت جنرال موتورز درآمد. با اینکه اغلب از هنری فورد بهعنوان خالق خط مونتاژ و نخستین خودرو تولید انبوه یاد میشود، ولی در واقعیت، اولدزموبیل نخستین شرکتی بود که از یک خط مونتاژ ثابت برای تولید محصول استفاده میکرد، بهطوریکه خودروها در جای خود باقیمانده و کارگران برای انجام وظایف بین آنها جابهجا میشدند. بدین ترتیب، لقب نخستین خودرو تولید انبوه به مدل Curved Dash اولدزموبیل تعلق میگیرد.
در دهه ۱۹۴۰ میلادی، نام برند از Olds Motor Works به Oldsmobile تغییر پیدا کرد و جالب اینکه اولدزموبیل، لقبی بود که رانندگان آمریکایی برای دههها به ماشینهای این شرکت داده بودند. به بیان بهتر، رانندگان نام «اولدزموبیل» را برای شرکت انتخاب کردند. اولدزموبیل تا نیمه دوم قرن بیستم بهعنوان یک برند محبوب و پرطرفدار به فعالیت خود ادامه داد. اما در اوایل دهه ۹۰، اقبال آن بهخاطر واحدهای دیگر جنرال موتورز و همینطور درخشش برندهای ژاپنی تغییر یافت و سهم بازاری این برند کاهش پیدا کرد. پس از آن، اولدزموبیل بهسختی تلاش کرد تا با طراحی مجدد مدلها و عرضه ماشینهای جذابتر، جایگاه خود را در بازار حفظ کند. اما با ورود به قرن جدید، جنرالموتور تصمیم گرفت برای همیشه خط تولید اولدزموبیل را متوقف سازد. آخرین ماشینی که با نشان اولدزموبیل به عرضه درآمد، سدان Alero بود که تولید آن در سال ۲۰۰۴ پایان یافت.
تاریخچه راکت ۸۸ نخستین خودرو عضلانی جهان
اولدزموبیل ۸۸ که بهخاطر استفاده از موتور ۸ سیلندر Rocket خیلی زود نام خود را به راکت ۸۸ تغییر داد، در سال ۱۹۴۹ روانه بازار شد. عدد ۸۸ به تعداد عناصر مکانیکی که برای اولدزموبیل و جنرالموتور تازگی داشتند، اشاره میکند. نسخه اصلاحشده پلتفرم A-Body که در مدلهایی مثل شورولت شول و پونتیاک تمپست نیز بهکاررفته و موتور راکت ۸ سیلندر جزو این عناصر جدید هستند. موتور راکت در نسل اول یک واحد ۵ لیتری بود و سپس بهتدریج حجم آن افزایش پیدا کرد تا زمانی که نسل هشتم آن در سال ۱۹۸۵ از خط تولید خارج شد.
زمانی که اولدزموبیل ۸۸ معرفی شد، جای اولدزموبیل ۷۸ را در خط تولید گرفت. مدل ۷۸ به پیشرانه ۸ سیلندر خطی مجهز بود و زمانی که از خط تولید خارج شد، موتور آن نیز دوام زیادی نیاورد، چراکه موتورهای ۸ سیلندر در حال جایگزینی بودند و کنارگذاشتن آنها در اواسط دهه ۵۰ میلادی به اوج رسیده بود. در طول دوران شکوفایی اولدزموبیل، مدل ۸۸ بهعنوان یک خودرو محبوب مورد استقبال رانندگان قرار داشت. بااینحال در سال ۱۹۸۵، اولدزموبیل ۸۸ وارد نسل نهم شد و اصلاحات متعددی روی آن صورت گرفت. پیشرانه ۸ سیلندر راکت از زیر کاپوت برداشته شد و ماشین به فرم دیفرانسیلجلو درآمد.
ماسلکار راکت ۸۸ در طول دهه ۱۹۹۰ میلادی نیز در بازار باقی ماند، اما زیر سایه مدل قبلی خودش بود و در نهایت در سال ۱۹۹۹ از خط تولید خارج شد. آخرین نسل راکت ۸۸ با معرفی یک نوآوری تکنولوژی به نام سیستم Guidestar که در مدلهای سال ۱۹۹۵ جاسازی شده بود، توانست خودی در بازار نشان دهد. این سیستم، یک واحد مسیریابی آنبورد بود که برای نخستینبار بهوسیله یک ماشین تولیدی آمریکایی در دسترس مشتریان قرار گرفت.
چه چیزی راکت ۸۸ را به یک ماسلکار تبدیل کرد؟
دلیلی که باعث شده طرفدار راکت ۸۸، این خودرو را با لقب نخستین ماسلکار جهان مورد خطاب قرار دهند، ترکیب بدنه کوچک و سبکوزن با موتور ۸ سیلندر است. شرکت در مسابقات ناسکار نیز تأثیر قابلتوجهی در ایجاد سابقه و فروش خودرو داشت. بخش عمده پایگاه مشتریان راکت ۸۸ را مردان جوانی تشکیل میداد که در ارتش خدمت میکردند. آنها عادت به استفاده از تجهیزات نظامی داشتند و عاشق سرعت و صدای بلند موتور راکت ۸۸ بودند. این پدیده در نهایت به ابزاری جهت تبلیغ ماسلکارها برای دهههای آینده تبدیل شد.
پرفورمنس راکت ۸۸ (از مدل ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۳)
مدلهای ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۳ راکت ۸۸ به پیشرانه ۵ لیتری ۸ سیلندر راکت مجهز بودند که قدرت آن به ۱۳۵ اسب بخار میرسید. گیربکس سهسرعته دستی یا چهارسرعته اتوماتیک، وظیفه انتقال قدرت به چرخها را بر عهده داشت. راکت ۸۸ میتوانست در عرض ۱۳ ثانیه از حالت سکون بهسرعت صد کیلومتر بر ساعت برسد، هرچند سرعت آن به ۱۵۶ کیلومتر بر ساعت محدود شده بود.
جانشینهای راکت ۸۸
راکت ۸۸ نخستین ماسلکار جهان است؛ اما مطمئناً آخرینمدل نبود. مردم آمریکا با شیفتگی فراوان نسبت به هیجان پرفورمنس بالا و هزینه سوخت پایین، عاشق ماسلکارها شدند. به همین خاطر مدلهای متعددی به عرضه درآمدند و در نهایت در دهه ۱۹۶۰ میلادی، عصر ماسلکارها به اوج خود رسید. در این دوران طلایی، چند خودرو عضلانی آیکونیک و نمادین روانه بازار شد که مسلما بدون راکت ۸۸، هیچیک از این خودروهای آیکونیک وجود نداشتند. این ماشینها را میتوان جانشینان بهحق راکت ۸۸ در نظر گرفت.
پونتیاک GTO
تقریباً پانزده سال پس از معرفی راکت ۸۸، پونتیاک GTO روانه بازار شد و عصر طلایی ماسلکارها را آغاز کرد. البته بد نیست بدانید که GTO قبلاً نام یک پکیج آپشنال برای یکی از مدلهای مبتنی بر تمپست به نام «لمان» عرضه بود. اما در نهایت پونتیاک تصمیم گرفت مدل مستقل GTO را بسازد و این ماشین در بین سالهای ۱۹۹۶ تا ۱۹۷۱ روی خط تولید قرار داشت. پس از توقف تولید، نام GTO برای چند سال در بازار باقی ماند و سپس مجدداً بهعنوان یک پکیج برای لمان و بعدها ونچورا مورداستفاده قرار گرفت. حدود سیسال بعد، پونتیاک GTO را بهعنوان نسخه ریبجشده Holden Monaro (نسخه کوپه هولدن کومودور) به عرضه درآورد.
فورد Mustang
یکی از محبوبترین ماسلکارهای تاریخ، یعنی فورد ماستنگ حدود دو سال پس از عرضه پونتیاک GTO و همزمان باعرضه نسل ششم راکت ۸۸ در سال ۱۹۶۵ روانه بازار شد. این ماشین به لطف ظاهر فوقالعاده جذاب و پرفورمنس بالای خود خیلی سریع به یک نامآشنا و پرطرفدار تبدیل شد. اگرچه ماستنگ ارتباط نزدیکی با خودروهای عضلانی دارد، ولی در حقیقت نوعی پونی کار است. این ماشین جثه کوچکتری نسبت به ماسلکارهای سنتی داشته و درعینحال، از مشخصات اصلی همچون پرفورمنس بالا و ظاهر تهاجمی و خشمگین برخوردار بوده و به همین خاطر در دسته ماسلکارها قرار میگیرد.
دوج چارجر
ماستنگ یکی از بادوامترین خودروهایی است که از عصر طلایی ماسلکارها باقیمانده و هنوز هم به تولید میرسد. از طرف دیگر، از برجستهترین و جذابترین ماشینهایی که از عصر کلاسیک ماسلکارها بهجایمانده و بهتازگی خط تولید را ترک کرده، دوج چارجر است. نسخه ۸ سیلندر چارجر مدرن تا سال ۲۰۲۳ در بازار حاضر بود و حالا نوبت به نسخه تمام برقی آن رسیده تا در خیابانها جولان دهد.
گذشته، حال و آینده ماسلکارها
باتوجهبه اینکه دنیای خودرو به سمت پایداری، برقیسازی و استفاده از انرژیهای جدید پیش میرود، ماسلکارها در خطر انقراض قرار گرفتهاند. بااینحال، برخی خودروسازان در حال تلاش هستند تا با کمک بهروزرسانیها و فناوریهای مدرن، خودروهای عضلانی را برای آینده نیز حفظ کنند. دوج، مثال بارز این تلاش است. برنامه برقیسازی برند دوج باعث شده تا مدلهای احتراق داخلی کنار گذاشته شوند و نسخههای تمام برقی خودروهای عضلانی مثل چارجر و چلنجر جای آنها را بگیرند.
این استراتژی برخی از عناصر تولید انبوه ماسلکارها از جمله پرفورمنس، سرعت و ظاهر را حفظ کرده و درعینحال با کاهش آلایندگی، آنها را با آینده صنعت خودروسازی سازگار میکند. در حال حاضر تنها خودرو عضلانی احتراق داخلی موجود در بازار، فورد ماستنگ است که به نظر نمیآید به این زودی قصد خروج داشته باشد.
دیدگاهتان را بنویسید