توقف تولید سورن یکی از استراتژیهای دهگانه ایرانخودرو است که در سال گذشته به منظور بهبود کیفیت محصولات برنامهریزی شد. پس از واگذاری این شرکت به بخش خصوصی، ایرانخودرو دو پلتفرم جدید را طراحی کرده و احتمال جایگزین سورن، متعلق به یکی از این دو پلتفرم خواهد بود.
مدیرعامل ایرانخودرو در مصاحبه اخیر از توقف تولید سورن در آینده نزدیک خبر داد. برخلاف اکثر خودروهایی که به دلیل عدم پذیرش استانداردهای ۸۵گانه از خط تولید خارج میشوند، سورن قربانی برنامههای تولیدکننده برای افزایش ایمنی و کیفیت محصولات شد.
ابتدای فروردینماه بود که برنامه دهگانه ایرانخودرو برای بهبود کیفیت محصولات در رسانههای مختلف منتشر شد. نخستین گام تیم مدیریتی این شرکت، حذف پلتفرمهای قدیمی P100 و P700 است. ایرانخودرو در اواخر دهه ۱۳۷۰ پلتفرم P700 را خریداری کرد و سپس نخستین ماشین ملی خود، یعنی سمند را به تولید رساند. بعدها، نسخه فیسلیفت سمند به نام «سورن» وارد خط تولید شد.
اگرچه سورن ظاهری بسیار شکیلتر و مدرنتر از سمند دارد، اما بر اساس همان پلتفرم P700 ساخته شده است. این ماشین همچنین از امکانات استاندارد بهره میگیرد و به عنوان یک خودروی اقتصادی، نمره قبولی را از مشتریان دریافت میکند. با این حال، توقف تولید سورن به دلیل استفاده از یک پلتفرم منسوخ، دیر یا زود کلید میخورد.
طبق اظهارات مدیرعامل ایرانخودرو، در حال حاضر عمده محصولات این شرکت از جمله سورن در وضعیت مناسبی به سر میبرند و تمام استانداردهای ۸۵گانه را پاس میکنند. با این حال رعایت استانداردهای لازم به معنی همترازی خودروها با نمونههای امروزی نیست. حتی ایرانخودروییها نیز رضایت کامل از ماشینهای خود ندارند. این شرکت قصد دارد سطح ایمنی محصولات خود را بالا ببرد و این مهم، نیازمند سرمایهگذاری جدی است.
در این راستا، ایرانخودرو دو پلتفرم جدید را طراحی کرده که پیادهسازی و عرضه آنها به سرمایه و زمان احتیاج دارد. توقف تولید سورن با این امید مطرح شده که حداقل یکی از این دو پلتفرم تا اواخر سال آینده روی خط تولید قرار گیرد.
توقف تولید سورن و خداحافظی با نخستین خودروی ملی
همانطور که قبلا گفته شد، سورن به عنوان نسخه فیسلیفت سمند وارد بازار شد و سمند، به دلیل بهرهمندی از پلتفرم P700 که توسط مهندسین ایرانخودرو اصلاح شده، لقب نخستین خودروی ملی ایران این شرکت را به خود اختصاص داده است. بنابراین توقف تولید سورن به معنی خداحافظی همیشگی با نخستین خودروی ملی ایرانخودرو است.
سورن در بهمنماه سال ۱۳۸۵ رونمایی شد و حدود ۲۰ سال سن دارد. در صنعت خودروسازی امروزی، میانگین تغییر نسل ماشینها به ۵ الی ۶ سال رسیده و سورن بیش از آنچه باید در قید حیات مانده است. البته کهنگی خودروهای تولید داخل موضوع جدیدی نیست و بخش عمدهای از آن به تحمیل تحریمها مربوط میشود. قرار بر این بود که با ورود ماشینهای خارجی، تکنولوژیهای روز دنیا به صنعت خودروسازی کشور انتقال یابند، هرچند که این فرایند نیز اخیرا با چالش بزرگی مواجه شده و به کندی پیش میرود.
در هر صورت، انتظار میرود با خصوصی شدن ایرانخودرو، تغییرات جدی و مثبتی در بخشهای مختلف این شرکت به وجود آید. توقف تولید سورن میتواند نشاندهنده حرکت ایکو به سمت پیشرفت باشد، البته به شرطی که مشکل همیشگی ضرردهی و کمبود سرمایه حل شود.
ایرانخودرو به تازگی با وزارت صمت و سازمان حمایت وارد جدال شده و تصمیم به عدم فروش و ثبتنام مشتریان گرفته است. این شرکت از پافشاری دولت بر قیمتگذاری دستوری گلهمند است و با توجه به افزایش ۱۵۰ درصدی نرخ ارز واردات قطعه، تولید خودرو را زیان خالص قلمداد میکند.
با این حجم از زیان دهی و بدهی قابل توجه به قطعه سازان، ایکو نمیتواند سرمایه لازم را برای پیشرفت به دست آورد. به علاوه، تداوم اجرای قیمتگذاری دستوری باعث شده شرکتهای خارجی تمایلی به سرمایهگذاری در صنعت خودروسازی کشور از خود نشان ندهند.
سیاست قیمتگذاری دستوری از همان ابتدا تاکنون، نتیجه مطلوبی برای تولیدکنندگان به همراه داشته و با افزایش نرخ ارز واردات و گرانی قطعات، خودروسازان به ستوه آمدهاند. با توجه به اینکه معاون وزارت صمت از حل مشکل قیمتگذاری تا پایان خردادماه خبر داده، باید منتظر بود و دید که آیا دولت بالاخره از سیاست اجباری خود برای خودروسازان دست میکشد یا خیر.
دیدگاهتان را بنویسید