مقدمه
پیش از اینکه شاسیبلندها به خودروهای محبوب خانوادهها تبدیل شوند، استیشن واگنها تمام نیازهای خانوادههای کوچک و بزرگ را تأمین میکردند. این وسایل نقلیه عمدتاً بر پایه سدان ها ساخته شدهاند، اما فاصله میان محوری آنها کشیدهتر شده و بخش عقب حالت هاچبک پیدا کرده است. استیشن واگنها همانند خودروهای معمولی هستند، اما فضای بیشتری برای جادادن افراد و وسایل آنها دارند. بد نیست بدانید که دهه ۸۰ میلادی، دوره اوج و شکوفایی استیشن واگنها بود و برخی آنها پرفورمنس بینظیری را از خود نشان میدادند. ما در این مقاله به بررسی بهترین استیشن واگنهای دهه ۸۰ میلادی میپردازیم که نام و یاد آنها به این زودی فراموش نمیشود.
ایامسی Eagle
لیست بهترین استیشن واگنهای دهه ۸۰ میلادی را با عقاب آمریکایی آغاز میکنیم. ایگل محصولی از برند قدیمی AMC است که مدتها پیش از عرصه خودروسازی خداحافظی کرد. بااینحال، ایگل در زمان عرضه یک مدل انقلابی و متحولکننده بهحساب میآمد، چون تنها خودروی سواری چهارچرخ محرک ساخته شده در ایالات متحده بود. نسخه واگن ایگل باهدف ارائه مشخصات مطلوب مدلهای عرضهشده تحت برند AMC به تولید رسید. بدین ترتیب، استیشن واگن ایگل هم مصرف سوخت و قیمت پایینی داشت و هم از قابلیتهای آفرودی شاسیبلندهای جیپ برخوردار بود. جیپ در آن زمان تحت مالکیت AMC فعالیت میکرد. در رقابت با استیشن واگنهای ژاپنی دو دیفرانسیل در دهه ۸۰، ایامسی نیز تصمیم گرفت سیستم رانندگی چهارچرخ محرک دائمی خود را در ایگل پیادهسازی کند. استیشن واگن AMC در عصر حاضر محصول چندان تأثیرگذاری به شمار نمیآید، ولی در زمان خود به سبب ارتفاع سواری بالا و استایل آفرودی خود توانست الهامبخش مدلهای استیت متعددی همچون آئودی A4 آلرود و ولوو کراس کانتری شود. ایامسی ایگل همچنین سگمنت کراساوورهای آفرودی اقتصادی را پایهگذاری کرد که محبوبیت بسیاری در زمان حال دارد.
فورد LTD Crown Victoria Country Squire
یکی دیگر از بهترین استیشن واگنهای دهه ۸۰ میلادی، فورد التیدی کراون ویکتورا کانتری اسکوایر نام دارد. تمام ویژگیهای کلیشهای مهندسی آمریکایی از جمله بدنه بزرگ با تزیینات کرومی و کاپوت کشیده در این خودرو مشاهده میشود. استیشن واگن فورد بر اساس سدان LTD کراون ویکتوریا ساخته شده و از پلتفرم پنتر بهره میگیرد. این ماشین فضای سخاوتمندانهای را در اختیار ۸ سرنشین بالغ قرار میداد و دارای پنلهای جانبی چوبی در هر دو طرف بود. التیدی کراون ویکتورا کانتری اسکوایر با پیشرانههای متنوعی به عرضه آمد که از جمله آنها میتوان به موتور ۴.۹ لیتری و ۵.۸ لیتری ۸ سیلندر ویندزور اشاره کرد. گیربکس چهارسرعته اتوماتیک، نیروی موتور را به چرخهای عقب انتقال میداد. جالب است بدانید که واگن کانتری اسکوایر در فیلم کمدی تعطیلات نشنال لمپون در نقش خودروی خانواده گریزولد پا به صحنه گذاشت و به یک ستاره سینمایی تبدیل شد.
مرسدسبنز S123 Estate
در دهه ۸۰ میلادی اگر شخصی به دنبال بادوامترین و مطمئنترین استیشن واگن غیر ژاپنی بود، بدون شک مرسدسبنز S123 استیت را به وی پیشنهاد میکردند. این ماشین بر اساس مدلهای بسیار محبوب و پرطرفدار سری ۱۲۳ ساخته شده و نسخه پنج درب آن نیز در دسترس مشتریان قرار داشت. خودرو S123 استیت همچنین بهعنوان نخستین مدل واگن مرسدسبنز شناخته میشود. علاوه بر کیفیت ساخت عالی که معرف محصولات شرکت آلمانی در آن دوران بود، S123 با پیشرانههای متنوع بنزینی و دیزلی به عرضه درآمد. البته برای بسیاری از بازارها از جمله بازار ایالات متحده، تنها نسخههای دیزلی قابلدسترس بودند. هرچند این ماشینها از لحاظ تولید قدرت و مصرف سوخت، عملکرد بهتری نسبت به رقبای بنزینی داشتند و لبخندی حاکی از خوشنودی را روی لبان مالکان مینشاندند. پیشرانه ۳ لیتری ۵ سیلندر توربو دیزلی این خودرو به گیربکس ۴سرعته اتوماتیک مجهز بوده و چرخهای عقب را به حرکت میانداخت.
تویوتا Tercel Wagon
کوچک، کاربردی، کممصرف و کشش بیشتر در نسخه چهارچرخ محرک، خصوصیاتی هستند که برای توصیف تویوتا ترسل مورداستفاده قرار میگیرند. این استیشن واگن ژاپنی بر اساس خودروی ساب کامپکت ترسل ساخته شده و فضای داخلی آن به طور قابلتوجهی افزایشیافته بود. بااینحال، واگن ترسل از همان موتور ۴ سیلندر کممصرف استفاده میکرد که میتوانست نیروی محرکه را به چرخهای جلو یا هر چهارچرخ انتقال دهد. البته نسخه چهارچرخ محرک ترسل، کشش و پایداری بیشتری داشت. بد نیست بدانید که تویوتا ترسل را با استفاده از قطعات متعلق به سایر مدلهای موجود روی خط تولید طراحی کرد. بهعنوانمثال، اکسل جلو از سواری ترسل و اکسل عقب از کرولا گرفته شده بود. جعبهدنده، تنها قطعهای بود که به طور انحصاری برای واگن استیشن ترسل ساخته شد. این ماشین علیرغم محبوبیت فراوان، ماندگاری کوتاهی در بازار داشت و سهم بازاری آن توسط کرولا تصاحب شد.
کرایسلر LeBaron Town و Country Wagon
کانتری واگن و لبارون تاون نیز در لیست بهترین استیشن واگنهای آمریکایی متعلق به دهه ۸۰ میلادی قرار میگیرند. نامهای تاون و کانتری از دوران پس از جنگ، یعنی از دهه ۱۹۴۰ به بعد با برند کرایسلر در ارتباط بودند. پنلهای جانبی چوبی، اصلیترین ویژگی زیباییشناختی این دو مدل بهحساب میآید که از اواخر سال ۱۹۶۰ روی استیشن واگنهای کرایسلر نصب شد و فوراً مورد استقبال مشتریان قرار گرفت. این ویژگی طراحی جذاب به نسل هشتم لبارون تاون و کانتری در دهه ۸۰ میلادی نیز راه یافت. در آن زمان بحران سوخت آغاز شده و بهینگی مصرف سوخت نسبت به هر معیار دیگری ارجحیت داشت. به همین خاطر استیشن واگنهای این دهه به طور قابلتوجهی کوچک شده و ظرفیت موتور آنها کاهش یافت. آنها بر اساس پلتفرم کامپکت و جمعوجور سری K کرایسلر ساخته شده بودند و قوای محرکه آنها بهوسیله پیشرانههای ۲.۲ لیتری و ۲.۶ لیتری چهارسیلندر میتسوبیشی تأمین میشد.
اولدزموبیل Custom Cruiser
در بین تمام استیشن واگنهای ذکرشده در این لیست که از مهندسی و پلتفرم B-Body جنرال موتورز بهره میبرند، خودرویی که توسط برند لوکس و پرچمدار اولدزموبیل ساخته شده، در بالاترین جایگاه از لحاظ راحتی، تجهیزات و قوای محرکه نشسته است. کاستوم کروزر همچنین از یک جنبه خاص دیگر نیز مورد تمجید و تحسین قرار دارد. درحالیکه اولدزموبیل به سمت استفاده از موتور ۶ سیلندر و سیستم رانندگی دیفرانسیلجلو در اکثر محصولات خود روی آورده بود، ولی کاستوم کروزر از موتور ۸ سیلندر بهره میگرفت که نیروی خود را روی چرخهای عقب اعمال میکرد. این ویژگی باعث شد استیشن واگن اولدزموبیل به یک ماشین فول سایز کلاسیک آمریکایی محبوب و پرطرفدار تبدیل شود. کاستوم کروزر با پیشرانه ۵ لیتری ۸ سیلندر بنزینی و همچنین پیشرانه ۵.۷ لیتری ۸ سیلندر دیزلی به عرضه درآمد و به گیربکس ۴سرعته اتوماتیک مجهز بود.
بیوک Electra/ LeSabre Estate (سری 4B)
استیشن واگنهای سری 4B بیوک استیت که با نامهای الکترا و لسابر شناخته میشوند، نیز بر پایه پلتفرم B-Body جنرال موتورز ساخته شدهاند. پیشرانههای متنوعی برای الکترا و لسابر وجود داشت که از جمله آنها میتوان به موتورهای ۵ لیتری و ۶.۶ لیتری ۸ سیلندر اولدزموبیل، موتور ۵.۷ لیتری ۸ سیلندر انحصاری بیوک و موتور ۵.۷ لیتری دیزلی LF9 اولدزموبیل اشاره کرد. البته موتور دیزلی اطمینانپذیری بالایی نداشت و پرفورمنس ضعیفی را از خود به نمایش میگذاشت. الکترا و لسابر هر دو دارای سه ردیف صندلی بودند. درحالیکه الکترا در اصل یک ماشین ششنفره بهحساب میآمد، مدلهای لسابر با خواباندن صندلیهای ردیف سوم میتوانستند از فضای حمل بار نیز استفاده کرده و دو سرنشین دیگر را در خود جای دهد. بیوک برای جلبتوجه مشتریان به سگمنت استیشن واگنهای ارزانقیمت، دو مدل دیگر با نامهای سنچوری و اسکایهاوک را در دهه ۸۰ میلادی روانه بازار کرد. این ماشینها قیمت پایینتری نسبت به همتایان فول سایز خود داشتند و علاوه بر استفاده از موتورهای کوچکتر، از نوع دیفرانسیلجلو بودند.
دیدگاهتان را بنویسید