ایستگاه
خواندن 7 دقیقه
.
2 هفته پیش
.
12 بازدید

شاسی‌بلندهای دهه ۹۰ با حجیم‌ترین موتورهای زمانه خود

شاسی‌بلندهای دهه ۹۰ با حجیم‌ترین موتورهای زمانه خود

مقدمه

شاسی‌بلندهای خانوادگی در روزهای قدیم، تفاوت بسیاری با کامپیوترهای درشت جثه چرخ‌دار امروزی داشتند. آن‌ها به شیوه متواضعانه‌ای وارد بازار شدند. در ابتدا جیپ ویلی و سپس سری ۱ لندروور به عرضه درآمدند. این ماشین‌ها از لحاظ فنی، نخستین شاسی‌بلندهای دوران در فرم اصلی خود تلقی می‌شوند. در دهه ۶۰ میلادی، یعنی زمانی که جنگ به پایان رسید، خودسازان شروع به تولید ماشین‌های شبیه به فورد برانکو و اینترنشنال هاروستر اسکات کردند و آغاز عصر شاسی‌بلندها را رقم زدند. سپس در دهه ۸۰ و با معرفی جیپ چروکی و فورد اکسپلورر، شاسی‌بلندهای خانوادگی به کانون توجهات تبدیل شدند، هرچند قدرت آن‌ها چندان جای بحث نداشت. اکثر شاسی‌بلندهای دهه ۸۰ به موتورهای حجیم ۸ سیلندر بنزینی و دیزلی مجهز بودند تا بتوانند جثه درشت خود را حرکت دهند. این خودروها در دهه ۹۰ به اوج محبوبیت رسیدند و همین موضوع باعث شد تا نگاهی به شاسی‌بلندهای دهه ۹۰ با حجیم‌ترین پیشرانه‌ها بیندازیم.

 . جیپ Grand Cherokee با موتور ۵.۲ لیتری

لیست شاسی‌بلندهای دهه ۹۰ با حجیم‌ترین پیشرانه‌ها را با گرند چروکی آغاز می‌کنیم. البته یک‌بار دیگر نیز شاهد نام گرند چروکی در این مقاله خواهیم بود که به موتور ۵.۹ لیتری مجهز است. جیپ شاسی‌بلند محبوب خود را با پیشرانه‌های متنوعی روانه بازار کرده که یکی از آن‌ها با حجم ۵.۲ لیتر، دارای ۸ سیلندر و از نوع تنفس طبیعی است. این موتور می‌توانست ۲۲۰ اسب بخار قدرت و ۳۸۶ نیوتن متر گشتاور تولید کرده و چرخ‌های عقب یا هر چهارچرخ ماشین را به حرکت درآورد. گرند چروکی در دو نسخه Limited و Laredo به عرضه درآمد و نسخه اول شامل ویژگی‌های ارتقایافته‌ای همچون گرم‌کن صندلی و سیستم صوتی ممتاز می‌شد. این خودرو مناسب برای ماجراجویی در مسیرهای آفرودی بود و می‌توانست کمپری به وزن ۲۹۴۸ کیلوگرم را به دنبال خود بکشد‌. البته شاسی‌بلند درشت جثه جیپ خودرو چندان چابکی به‌حساب نمی‌آمد، چون به حداقل ۹ ثانیه زمان احتیاج داشت تا از حالت توقف به‌سرعت صد کیلومتر بر ساعت برسد.

لینکلن Navigator با موتور ۵.۴ لیتریLincoln Navigator with 5.4 liter engine

در اواخر دهه ۹۰ میلادی، لکسوس و لندروور ثابت کردند که شاسی‌بلندهای لوکس فول سایز از بازار خوبی برخوردار هستند. آن‌ها کاربردپذیری را با لوکس بودن ترکیب کرده و به‌راحتی رضایت خریداران را به دست می‌آوردند. ازاین‌رو لینکلن تصمیم گرفت سهمی از این بازار را به دست آورد و نویگیتور را در سال ۱۹۹۸ به‌عنوان نخستین شاسی‌بلند لوکس فول سایز آمریکایی معرفی کرد. نویگیتور بر اساس فریم فورد اکسپدیشن ساخته شده و از موتور یکسان استفاده می‌کند. یک پیشرانه ۵.۴ لیتری ۸ سیلندر تنفس طبیعی که ۲۳۰ اسب بخار قدرت و ۴۴۰ نیوتن متر گشتاور داشته و از طریق گیربکس ۴سرعته اتوماتیک، نیروی محرکه را روی چهارچرخ اعمال می‌کند. نسل اول نویگیتور با روکش چرمی صندلی‌ها و تزیینات چوبی و همین‌طور صندلی‌های جلو مجهز به گرم‌کن و سیستم صوتی ممتاز روانه بازار شد. امکانات لوکسی که در اکسپدیشن وجود نداشتند و همین موضوع باعث شد نویگیتور در جایگاه بالاتری نسبت به شاسی‌بلند فورد قرار گیرد.

فورد Expedition با موتور ۵.۴ لیتری

زمانی که فورد از نخستین نسل شاسی‌بلند اکسپدیشن رونمایی کرد، دو موتور متفاوت را جهت انتخاب در دسترس مشتریان قرارداد. یکی از آن‌ها پیشرانه ۴.۶ لیتری ۸ سیلندر با ۲۱۵ اسب بخار قدرت و ۳۹۳ نیوتن متر گشتاور بود و دیگری، یک موتور ۵.۴ لیتری ۸ سیلندر که قدرت و گشتاور بیشتری تولید می‌کرد. این موتور با تولید ۲۳۰ اسب بخار قدرت و ۴۴۱ نیوتن متر گشتاور و همچنین با کمک جعبه‌دنده چهار‌سرعته اتوماتیک، چهارچرخ اکسپدیشن را به حرکت درمی‌آورد. شتاب صفر تا صد ۱۲ ثانیه‌ای، حداکثر سرعت ۱۷۱ کیلومتر بر ساعت و ظرفیت یدک‌کشی ۳۶۲۹ کیلوگرم، از دیگر مشخصات خودروی آمریکایی هستند. بد نیست بدانید اکسپدیشن همچنین نخستین شاسی‌بلند سه ردیف صندلی فورد به‌حساب می‌آید و می‌تواند هشت سرنشین را در خود جای دهد. خریداران نسخه پایه می‌توانستند با افزودن تهویه برای ردیف‌های عقب، روکش چرمی صندلی‌ها و سیستم صوتی ممتاز، ماشین خود را ارتقا بخشند.

جیپ Grand Cherokee با موتور ۵.۹ لیتری

یکی دیگر از شاسی‌بلندهای دهه ۹۰ با حجیم‌ترین موتور در زمانه خود، جیپ گرند چروکی است که پیشرانه ۸ سیلندر ۵.۹ لیتری تنفس طبیعی آن با نام 5.9 Limited مورد خطاب قرار می‌گیرد. به لطف این موتور، گرند چروکی سال ۱۹۹۸ به‌عنوان یکی از پرشتاب‌ترین شاسی‌بلندهای موجود در بازار شناخته می‌شد. این پیشرانه به گیربکس ۴سرعته خودکار متصل بوده و ۲۳۷ اسب بخار قدرت و ۴۷۲ نیوتن متر گشتاور را به چهارچرخ انتقال می‌داد. با این قوای محرکه، گرند چروکی می‌توانست شتاب صفر تا صد را در عرض ۷.۹ ثانیه برآورده کرده و به حداکثر سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد‌. شاسی‌بلند جیپ همچنین یک ماشین آفرودی به‌حساب می‌آمد که امکان گشت‌وگذار در دل طبیعت را برای سرنشینان میسر می‌ساخت، هرچند ظرفیت یدک‌کشی آن محدود به ۳۰۳۹ کیلوگرم بود. ‌

دوج Durango با موتور ۵.۹ لیتری

نسل اول دوج دورانگو به‌محض عرضه به معیاری برای سنجش پرفورمنس و ماجراجویی تبدیل شد. دورانگو بر اساس پلتفرم داکوتا ساخته شده و با سه ردیف صندلی می‌توانست ۸ سرنشین را در خود جای دهد. بد نیست بدانید صندلی‌های ردیف جلو از نوع باکت و دو صندلی ردیف عقب از نوع نیمکتی بودند. به‌علاوه، نخستین نسل دورانگو با سه پیشرانه متفاوت، از جمله ۶ سیلندر و ۸ سیلندر در دسترس مشتریان قرار گرفت. بزرگ‌ترین و قوی‌ترین موتور با حجم ۵.۸ لیتر و ۸ سیلندر، از نوع تنفس طبیعی بوده که ۲۴۵ اسب بخار قدرت و ۴۵۴ نیوتن متر گشتاور داشت و می‌توانست ۳۴۰۲ کیلوگرم وزن را یدک بکشد‌. دورانگو با گیربکس ۴سرعته اتوماتیک، یک خودرو دو دیفرانسیل بود که به‌سرعت ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت می‌رسید‌.

جی‌ام‌سی Yukon با موتور ۵.۷ لیتری GMC Yukon

نخستین نسل جی‌ام‌سی GMT400 یوکان به‌عنوان رقیبی برای شورولت تاهو در دهه ۹۰ میلادی روانه بازار شد. این مدل جثه نسبتاً جمع و جوری داشت و با پیشرانه‌های متعدد در دسترس مشتریان قرار گرفت که بزرگ‌ترین آن‌ها، موتور ۵.۷ لیتری توربوشارژ دیزلی است. این موتور قدرت چندانی تولید نمی‌کرد، ولی گزینه‌ای عالی برای آن دسته از مشتریانی بود که یک شاسی‌بلند خانوادگی فول‌سایز با مصرف سوخت بهینه می‌خواستند. در بخش فنی، تاهو و یوکان از مشخصات یکسان بهره‌مند هستند. موتور ۶.۵ لیتری توربوشارژ دیزلی خودرو به گیربکس ۴ دنده‌اتوماتیک مجهز بوده و ۱۸۰ اسب بخار قدرت و ۴۸۸ نیوتن متر گشتاور را به چهارچرخ وارد می‌کند. یوکان همانند تاهو از ظرفیت یدک‌کشی ۲۹۴۸ کیلوگرم برخوردار است. در حقیقت می‌توان شاسی‌بلندهای جی‌ام‌سی و شورولت را یک روح در کالبد در نظر گرفت، تنها از لحاظ ظاهری با یکدیگر متفاوت هستند، درست مثل وضعیتی که هم‌اکنون بین سیرا و سیلورادو برقرار است.

شورولت Tahoe K1500 با موتور ۶.۵ لیتری

تاهو GMT400 یک خودروی نمادین در کلاس خود شمرده می‌شود. این ماشین در حقیقت نسخه کوچک‌شده و کاربردی‌تر سابربن است که به‌محض عرضه توانست نظر مشتریان بسیاری را به خود جلب کند. تاهو با پیشرانه‌های متنوعی روانه بازار شده که بزرگ‌ترین آن‌ها، موتور دیزلی ۶.۵ لیتری توربوشارژ با ۱۸۰ اسب بخار قدرت و ۴۸۸ نیوتن متر گشتاور است. همان‌طور که قبلاً گفته شد، نباید انتظار قدرت، پرفورمنس و یدک‌کشی را از پیشرانه‌های دیزلی داشت. نقطه قوت این نوع موتورها را می‌بایست در بهینگی مصرف سوخت جستجو کرد. تاهو برای پیمودن صد کیلومتر جاده شهری و برون‌شهری به ترتیب ۱۲‌.۳ و ۱۰.۶ لیتر سوخت مصرف می‌کند. این مقادیر در نسخه بنزینی بیشتر هستند. البته پرفورمنس تاهوی دهه ۹۰ میلادی نیز جای تحسین دارد. موتور توربوشارژ دیزلی ۶.۵ لیتری ماشین به گیربکس ۴سرعته اتوماتیک و سیستم چهارچرخ محرک مجهز بوده و قابلیت یدک‌کشی تا ۲۹۴۸ کیلوگرم را فراهم می‌آورد.

شورولت Suburban K2500 با موتور ۷.۴ لیتری

شورولت سابربن GMT400 K2500 در صدر جدول شاسی‌بلندهای دهه ۹۰ با بزرگ‌ترین پیشرانه قرار می‌گیرد. سابربن، ماندگارترین مدل در تاریخچه شورولت است. این ماشین همچنین یکی از توانمندترین و کاربردی‌ترین شاسی‌بلندهای شرکت آمریکایی به‌حساب می‌آید. درحالی‌که تاهو با موتور ۵.۷ لیتری ۸ سیلندر خود می‌تواند وزنی به‌اندازه ۳۱۷۵ کیلوگرم را یدک بکشد، سابربن K2500 از قابلیت یدک‌کشی ۴۵۳۶ کیلوگرمی برخوردار است. این قابلیت با ظرفیت یدک کشی برخی پیکاپ‌های ۱۵۰۰ برابری می‌کند. سابربن توانمندی خود را مدیون پیشرانه ۷.۴ لیتری ۸ سیلندر است که ۲۳۰ اسب بخار قدرت و ۵۲۲ نیوتن متر گشتاور داشته و به واسطه گیربکس ۴ سرعته اتوماتیک، هر چهارچرخ خودرو را به حرکت می‌اندازد. سابربن دهه ۹۰ می‌توانست تا ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت سرعت بگیرد.

مقالات مرتبط
دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

0