ایستگاه
خواندن 8 دقیقه
.
4 ماه پیش
.
11 بازدید

ده مزیت اصلی خودروهای پلاگین هیبرید نسبت به خودروهای برقی

ده مزیت اصلی خودروهای پلاگین هیبرید نسبت به خودروهای برقی

مقدمه

نمی‌توان انکار کرد که محصولات تمام برقی، آینده بازار خودرو هستند. اعتبارات مالیاتی، مقررات زیست‌محیطی و پیشرفت سریع فناوری و زیرساخت‌های مربوط به خودروهای برقی، همگی به پذیرش گسترده این نوع وسایل نقلیه پاک کمک کرده‌اند. به لطف مزایای مالیاتی جدید، هم‌اکنون خودرویی همچون تسلا مدل ۳ در ایالات کالیفرنیا قیمت پایین‌تری نسبت به تویوتا کمری دارد و این موضوع به‌خوبی نشان می‌دهد که انقلاب خودروهای برقی آغاز شده است.

با اینکه وسایل نقلیه تمام الکتریکی دارای نقاط قوت متعددی هستند، اما کاربرد آن‌ها سراسر مزیت نیست. برقی‌سازی خودروها چندین چالش بزرگ را به همراه دارد که می‌بایست به‌تدریج با آن‌ها مقابله کرد. در حقیقت جهانی‌سازی خودروهای برقی در مرحله فعلی امری غیرممکن و ناشدنی به‌حساب می‌آید و اینجاست که خودروهای هیبریدی پلاگین وارد ماجرا می‌شوند. پلاگین هیبریدها نزدیک‌ترین تجربه رانندگی با خودروهای برقی را در اختیار آن دسته افرادی قرار می‌دهند که نسبت به کاربرد ماشین‌های تمام برقی و وضعیت زیرساخت‌های مربوطه نامطمئن هستند. با ترکیب یک موتور درون‌سوز و یک پیشرانه الکتریکی مجهز به باتری، خودروهای پلاگین هیبرید از هر دو جهان برقی و بنزینی بهره می‌گیرد و مزایای بیشتری را در دسترس کاربران قرار می‌دهد. در این مقاله ده مزیت اصلی خودروهای پلاگین هیبرید نسبت به خودروهای برقی را شرح می‌دهیم.

محدوده پیمایشی طولانی‌تر

زمانی که بحث خودروهای برقی مطرح می‌شود، بازه پیمایشی اهمیت بسیاری پیدا می‌کند. خودروهای پلاگین هیبریدی به لطف استفاده هم‌زمان از موتورهای درون‌سوز و الکتریکی و باتری‌ها، می‌توانند مسافت‌های طولانی‌تری را نسبت به خودروهای تمام الکتریکی طی کنند. به‌عنوان‌مثال، خودروی پلاگین هیبریدی مثل تویوتا پریوس پرایم قادر به پیمودن مسافتی بیش از ۹۶۶ کیلومتر است. در مقابل لوسید ایر گرند تورینگ در صورت شارژ کامل باتری از بر پیمایشی ۸۳۰ کیلومتر پشتیبانی می‌کند. در مجموعه اصطلاحات مربوط به خودروهای برقی عبارتی به نام Range Anxiety یا همان اضطراب بُرد وجود دارد که به نگرانی سرنشینان خودرو بابت نرسیدن به مقصد به دلیل تمام‌شدن باتری و در دسترس نبودن ایستگاه شارژرسانی اشاره می‌کند. ازآنجاکه پلاگین هیبریدها هم از موتور بنزینی و هم از موتوربرقی استفاده می‌کنند، سرنشینان آن‌ها هرگز با چنین ترسی مواجه نخواهند شد.

سرعت در سوخت‌گیری

شارژکردن باتری خودروهای برقی به زمان زیادی احتیاج دارد، مگر اینکه به شبکه شارژ سریع دسترسی داشته باشید. با برق خانگی و شارژر سطح ۱، تکمیل ظرفیت یک باتری ممکن است حتی تا ۴۰ ساعت به طول بیانجامد. با شارژر سطح ۲، این زمان از شب تا صبح طول می‌کشد. شارژرهای عمومی سطح ۳ می‌توانند یک باتری را در عرض ۳۰ دقیقه به طور کامل شارژ کنند. صرف این زمان برای شارژ باتری تضاد کامل با خودروهای هیبریدی پلاگین دارد، چراکه به باتری‌های کوچک مجهز هستند و باک بنزین آن‌ها در مدت‌زمان بسیار کوتاهی پر می‌شود. باتری تویوتا پریوس پرایم با استفاده از شارژر سطح ۱ پس از گذشت ۱۱ ساعت و در صورت استفاده از شارژر سطح ۲ پس از گذشت ۴ ساعت شارژ می‌شود. ناگفته نماند که باتری به‌کاررفته در اکثر خودروهای پلاگین هیبریدی از فناوری شارژ سریع پشتیبانی نمی‌کنند، اما موتور درون‌سوز به‌راحتی مسئولیت سفرهای طولانی‌تری را بر عهده می‌گیرد.

دسترس‌پذیری گسترده‌تر

پذیرش خودروهای برقی هر روز بیشتر می‌شود، ولی دسترس‌پذیری آن‌ها هنوز به‌عنوان یک مسئله حل‌نشده باقی‌مانده است. استفاده از خودروهای برقی به وجود شبکه شارژ گسترده در سطح شهر و کشور نیاز دارد، یا اینکه خودرو دائماً در پارکینگ منزل به برق وصل باشد تا باتری آن پر شود. این واقعیت در مورد ماشین‌های پلاگین هیبریدی صدق نمی‌کند، چون جایگاه‌های سوخت‌رسانی از مدت‌ها پیش تاکنون تقریباً در همه‌جا مستقر هستند. اگرچه هم خودروهای برقی و هم خودروهای پلاگین هیبرید در انواع مختلف شاسی‌بلند، لوکس، سدان و حتی سوپرکار ساخته شده‌اند، اما پلاگین هیبریدها در بازارهای بیشتری قابل‌دسترس هستند، چون زیرساخت و شرایط استفاده از خودروهای برقی هنوز در بسیاری از کشورها مهیا نشده است. تا آن زمان، پلاگین هیبریدها نسبت به خودروهای برقی مزیت دارند.

رانندگی در دو حالت برقی و بنزینی

ازآنجاکه پیشرانه پلاگین هیبریدها متشکل از موتوربرقی و موتور بنزینی است، این ماشین‌ها نسبت به خودروهای برقی انعطاف‌پذیری بیشتری از خود نشان می‌دهند. برای ترددهای درون‌شهری می‌توان از موتور الکتریکی و باتری و برای ترددهای خارج شهری یا مسافرت‌های طولانی از موتور بنزینی استفاده کرد. با خودرو پلاگین هیبرید دیگر نیازی به نگرانی در مورد یافتن ایستگاه شارژرسانی و کابل شارژ پیش از رسیدن به مقصد نیست. حتی اگر شبکه شارژرسانی در همه‌جا گسترده شده باشد، تا زمانی که شارژرهای سریع رواج پیدا نکرده‌اند، مسئله «اضطراب بُرد و ترس از نرسیدن به مقصد پیش از اتمام شارژ باتری» کماکان دامن‌گیر خودروهای برقی خواهد بود.

هزینه اولیه کمتر

خودروهای برقی روزبه‌روز به شیوه ارزان‌تری ساخته می‌شوند، ولی پلاگین هیبریدها هزینه اولیه کمتری نسبت به محصولات برقی دارند. خودروهای PHEV خیلی قبل‌تر از خودروهای تمام برقی وارد بازار شده و باگذشت زمان، هزینه تولید آن‌ها کاسته و در نتیجه قیمت فروش آن‌ها نیز کاهش پیدا کرده است. با اینکه اعتبارهای مالیاتی می‌توانند قیمت خودروهای برقی را کاهش دهند، ولی بازهم ارزان‌ترین ماشین برقی حال حاضر با قیمت پایه ۳۵ هزار دلار به فروش می‌رسد. این در حالی است که قیمت پایه تویوتا پریوس پرایم از ۳۳ هزار دلار آغاز می‌شود. البته با گذر زمان، هزینه تولید خودروهای برقی نیز کاهش پیدا می‌کند، ولی در برهه فعلی، پلاگین هیبریدها ارزان‌تر هستند. این ارزانی به خریداران اجازه می‌دهد در دنیای برقی‌سازی قدم بگذارند و بدون صرف هزینه گزاف، از مزایای خودروهای برقی بهره‌مند شوند.

اطمینان‌پذیری بیشتر

وجود دو نوع مختلف موتور به معنی دوبرابر شدن مشکلات برای مالکین خودروهای پلاگین هیبرید است، ولی همین موضوع دقیقاً موجب ارجحیت خودروهای نیمه برقی نسبت به تمام برقی از لحاظ اطمینان‌پذیری می‌شود. ازآنجاکه باتری‌ها و موتورهای برقی مدت‌ها بعد از موتورهای احتراق داخلی معرفی شده‌اند، مستعد شکست و خرابی بیشتری هستند. طراحی دوگانه پیشرانه پلاگین هیبریدی تضمین می‌کند که در صورت خرابی یک موتور، موتور دیگر عملیات رساندن سرنشینان خودرو به مقصد را بر عهده می‌گیرد. فناوری موتورهای درون‌سوز از مدت‌ها پیش تا کنون مورد اصلاحات فراوان قرار گرفته و هم‌اکنون در بهترین وضعیت خود به سر می‌برد. این واقعیت، لایه اطمینان‌پذیری اضافی به این نوع موتورها اضافه می‌کند. طبق گزارش مشتریان در وب‌سایت Consumer Reports، خودروهای برقی در حال حاضر اطمینان‌پذیری بسیار پایینی دارند، درحالی‌که خودروهای هیبریدی و پلاگین هیبریدی دارای بالاترین سطح اطمینان‌پذیری هستند.

دسترسی به زیرساخت سوخت‌رسانی بهتر

با اینکه ایستگاه‌های شارژرسانی به‌سرعت در حال گسترش هستند و به‌زودی از تعداد جایگاه‌های سوخت‌رسانی بیشتر می‌شوند، ولی زیرساخت تأمین سوخت برای خودروهای درون‌سوز هنوز غنی‌تر است و با استفاده از PHEV می‌توان از این مزیت استفاده کرد. تقریباً در هیچ‌یک از نواحی روستایی و دورافتاده اثری از ایستگاه شارژرسانی دیده نمی‌شود، ولی پمپ‌بنزین‌ها در همه‌جا مستقر هستند. نبود منابع شارژرسان در همه‌جا، یک چالش بزرگ برای خودروهای برقی است، مخصوصاً اگر راننده قصد سفر طولانی داشته باشد. در عوض، خودرو نیمه برقی می‌تواند از بُرد الکتریکی خود استفاده کرده و در صورت نیاز از موتور بنزینی و ایستگاه‌های سوخت‌رسان فراوانی که در مسیر وجود دارد، برای رسیدن به مقصد کمک بگیرد.

تسهیل انتقال به برقی‌سازی

انتقال به خودروهای برقی باید به‌صورت تدریجی انجام شود، چون بسیاری افراد هنوز هم به خودروهای برقی بی‌اعتماد هستند. در این میان پلاگین هیبریدها نقش واسطه را دارند و ضمن کاهش نگرانی، تجربه رانندگی پشت فرمان خودرو برقی را به افراد منتقل می‌کنند. برای تازه‌کارها، خودروهای نیمه برقی دارای موتور درون‌سوز هستند که با توقف در ایستگاه‌های سوخت‌رسانی حاضر در مسیر، امکان رسیدن به مقصد را فراهم می‌آورند. درعین‌حال، از یک موتور الکتریکی نیز استفاده می‌کنند که تجربه تازه و دست‌اولی از راندمان بی‌صدای خودروی برقی را به راننده انتقال می‌دهند. مسلماً هر تغییر بزرگی با نگرانی و اضطراب همراه است و در مورد برقی‌سازی، خودروهای پلاگین هیبریدی نقش تسهیلگر را ایفا می‌کنند و این نگرانی را از بین می‌برند. خودروهای پلاگین هیبرید ترکیبی از مزایای رانندگی برقی و راحتی و انعطاف‌پذیری موتورهای درون‌سوز سنتی را به سرنشینان ارائه می‌دهند.

فرایند تولید با آسیب‌رسانی کمتر به محیط‌زیست

یکی از بزرگ‌ترین اختلاف‌نظرها در مورد خودروهای برقی، هزینه ساخت و تأثیر آن‌ها است. باتری‌ها گران هستند و دورانداختن آن‌ها هزینه بیشتری به همراه دارد. ساخت باتری به مواد اولیه متعددی نیاز دارد که استخراج و فرآوری آن‌ها ممکن است پیامدهای زیست‌محیطی و در برخی موارد اجتماعی داشته باشد. پلاگین هیبریدها هم مجهز به باتری‌های الکتریکی هستند، اما اندازه آن‌ها به‌هیچ‌وجه قابل‌مقایسه با باتری‌های به‌کاررفته در خودروهای برقی نیست. هرچه باتری کوچک‌تر باشد، به منابع کمتری برای تولید نیازمند است و تأثیر کلی را کاهش می‌دهد. پلاگین هیبریدها را می‌توان به‌عنوان یک فناوری «انتقالی» مابین وسایل نقلیه بنزینی و وسایل نقلیه تمام الکتریکی در نظر گرفت، به این معنی که ضمن بهره‌گیری از زیرساخت تولید و زنجیره‌های تأمین خودروهای معمولی، هزینه تولید را تا حدودی بهینه‌سازی می‌کنند.

ارائه هم‌زمان مزایای دو جهان برقی و بنزینی

خودروهای بنزینی دارای مزایای متعددی هستند، ولی صدای گوش‌نوازی که حین فشردن پدال گاز از لوله‌اگزوز خارج می‌شود، را تنها می‌توان از خودروهای احتراق داخلی انتظار داشت. برای بسیاری از افراد، همین یک دلیل می‌تواند برتری خودروهای پلاگین هیبریدی را نسبت به خودروهای تمام برقی به اثبات برساند. شاید باورنکردنی به نظر برسد، ولی صدای اگزوز یک فاکتور مهم برای خودرو به‌حساب می‌آید، تا جایی که سازندگانی همچون BMW در محصولات برقی خود از فناوری‌های خاصی (مثل IconicSound) برای شبیه‌سازی صدای موتور و انتقال آن از طریق اسپیکرهای درون کابین استفاده می‌کنند. این فناوری‌های خاص، تلاش خودروسازان برای پر کردن شکاف بین صدای هیجان‌انگیز موتور بنزینی و پایداری خودروهای الکتریکی را نشان می‌دهد، هرچند چنین شکافی به این سادگی پر نمی‌شود. با یک خودروی نیمه برقی می‌توانید باتکیه‌بر موتور الکتریکی، روز خود را به‌آرامی بگذرانید، و یا پای خود را روی پدال گاز گذاشته و صدای موتور درون‌سوز را رها کنید و از آن لذت ببرید. هیچ‌یک از خودروهای برقی قادر به تقلید و انتقال چنین هیجانی نیستند.

مقالات مرتبط
دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

0