ده خودرو متعلق به دهه ۹۰ که جلوتر از زمان خود بودند

مقدمه

دهه ۹۰ یک دوران جذاب برای طرف‌داران صنعت خودرو بود. به دلیل رسیدگی به بحران سوخت، شرکت‌های خودروسازی از محدودیت‌های متعددی خلاص شده و شروع به ساخت محصولاتی کردند که تا به امروز با تمجید و تحسین از آن‌ها یاد می‌شود. در بین مدل‌های مختلف، چندین خودروی اسطوره‌ای پا به عرصه وجود گذاشتند که از جنبه‌های مختلف از جمله ظاهر، قدرت موتور و فناوری، بسیار پیشرفته‌تر از زمانه خود بودند. آن‌ها معیارهای جدیدی تعیین کردند که تحقق آن‌ها تنها در آینده امکان‌پذیر بود. در این مقاله با جذاب‌ترین خودروهای دهه ۹۰ آشنا می‌شوید که چندین قدم از مدل‌های هم‌دوره خود جلوتر بودند.

استون مارتین Lagonda

استون مارتین لاگوندا به‌تمام‌معنا خودروی جلوتر از زمانه خود بود. این ماشین در سال ۱۹۷۸ معرفی شد و تا سال ۱۹۹۰ روی خط تولید قرار داشت. لاگوندا در سه استایل بدنه به عرضه درآمده و به سبب تیراژ محدود (۶۴۵ دستگاه) گزینه‌های کمیاب برای کلکسیونرها به‌حساب می‌آید. لاگوندا با بدنه گوه‌ای خود، قلب هر بیننده‌ای را به تپش درمی‌آورد. ولی با نگاه دقیق‌تر، می‌توان شمایل یک خودروی افسانه‌ای به نام لامبورگینی کونتاش را در آن کالبد گوه‌ای مشاهده کرد. اگرچه فضای داخلی خودرو به نحوی استاندارد طراحی شده بود، ولی وجود فناوری‌هایی مثل دکمه‌های لمسی و کامپیوتر با پشتیبانی از فرمان‌های صوتی، سرنشینان را به وجد می‌آورد.

میتسوبیشی 3000GT VR-4

مدل ۱۹۹۰ میتسوبیشی 3000GT VR-4 شامل ویژگی‌هایی می‌شود که حتی خودروهای امروزی نیز فاقد آن‌ها هستند. این ماشین به موتور ۳ لیتری ۶ سیلندر با ۲۸۶ اسب بخار قدرت مجهز بود و می‌توانست تنها در عرض ۵ ثانیه از حالت سکون به‌سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. حداکثر سرعت خودروی ژاپنی به ۲۵۷ کیلومتر بر ساعت می‌رسید. باتوجه‌به رقابت شدیدی که بین خودروهای آن زمان وجود داشت، چنین ارقامی چشمگیر و قابل‌تمجید بودند. اما مشخصه دیگری باعث شده تا 3000GT به لیست خودروهایی راه پیدا کند که پیشرفته‌تر از زمان خود بودند. این ماشین، مملو از تکنولوژی‌های آینده‌نگرانه‌ای همچون تعلیق فعال، سیستم انتقال قدرت چهارچرخ محرک، سیستم فرماندهی چهارچرخ، کلاچ وکیوم، قفل دیفرانسیل‌عقب و اجزای آئرودینامیکی اکتیو روی باله‌های جلو و عقب بود و همین موضوع باعث شد 3000GT VR-4 به‌عنوان یک محصول فانتزی و متفاوت به محبوبیت دست پیدا کند.

مک‌لارن F1

مک‌لارن جزو نام‌هایی است که در قرن ۲۱ با خودروهای جاده‌ای شناخته می‌شود، ولی در دهه ۹۰ این‌طور نبود. مک‌لارن F1 نخستین خودروی جاده‌ای برند انگلیسی به‌حساب می‌آمد و در باور بسیاری افراد، اوج و نبوغ صنعت خودروسازی را به نمایش می‌گذارد. دلیل این است که F1 بسیاری از قواعد خودروسازی در آن زمان را شکست و با کمک گوردون موری به یک تاریخ‌ساز بدل شد. دلیل موفقیت F1 کاربرد فناوری‌های پیشرفته و تولید ارقام فانتزی و باورنکردنی نبود، بلکه توجه به جزئیات کوچک و دقیق، این ماشین را در جایگاه اساطیری نشاند. از کیفیت ساخت فوق‌العاده گرفته تا چیدمان تهاجمی صندلی‌های سه‌نفره و حداکثر سرعت ۲۰۰ مایل بر ساعت، مک‌لارن F1 خودرویی بسیار پیشرفته‌تر از زمانه خود بود و مسلماً هنوز هم این‌طور است.

سوبارو SVX

در دوره‌ای که طراحی خودروها بی‌روح و تکراری شده بود، سوبارو در سال ۱۹۹۱ فرصت را غنیمت شمرد و SVX را روانه بازار کرد. بخش جلویی این ماشین به سمت پایین و بخش عقب آن به سمت بالا مایل بود و این طراحی خلاقانه در کنار مشخصات دیگری همچون طراحی پنجره در پنجره باعث شد سدان ژاپنی در دهه ۹۰ مورد استقبال خریداران قرار گیرد. سوبارو در طول ۶ سال حدود ۲۵۰۰۰ دستگاه SVX ساخت و به مشتریان تحویل داد.

لینکلن Mark VIII

لینکلن باعرضه کوپه لوکس دو درب مارک ۸، تکانی به بازار خودروهای این سگمنت داد. لینکلن در سال ۱۹۹۳، ساخت مارک ۸ را در کارخانه ویموکس فورد آغاز کرد، ولی به طور ناگهانی در سال ۱۹۹۸، تولید این محصول را برای همیشه متوقف ساخت. به بیان دیگر، نسل دوم مارک ۸ هرگز به وجود نیامد. بااین‌حال، مارک ۸ بدون شک جزو خودروهای دهه ۹۰ قرار می‌گیرد که جلوتر از زمانه خود بوده‌اند. کیو کیم، طراح ارشد Mark III از یک‌زبان طراحی متفکرانه و خلاقانه برای تولید این خودرو استفاده کرده بود که نظیر آن در هیچ مدل دیگری به چشم نمی‌خورد. بدین ترتیب، مارک ۸ با پنل درب‌های درب ضخیم، سقف فولادی و شاسی کم‌ارتفاع خود به محصولی مجزا و متمایز نسبت به خودروهای لینکلن تبدیل شد.

آکورا NSX

آکورا NSX و تویوتا سوپرا، غول‌های ژاپنی دهه ۹۰ به‌حساب می‌آیند و دلیل موجهی پشت این ادعا وجود دارد. درحالی‌که سوپرا با قابلیت تیونینگ فوق‌العاده و نقش‌آفرینی در فرنچایز سریع و خشمگین به شهرت رسید، NSX دقیقاً حضوری متفاوت نسبت به همتای هم‌وطن خود داشت. این ماشین به‌محض عرضه، به رقیب سرسخت خودروهای فراری ۳۲۸ و ۳۴۸ تبدیل شد. طراحی جاودانه آکورا NSX به‌اندازه‌ای جذاب و زیبا بود که حتی شرکتی همچون مک‌لارن، مدل افسانه‌ای F1 را با الهام از آن تولید کرد. نسخه اصلی آکورا قوای محرکه خود را از موتور ۳ لیتری تنفس طبیعی ۶ سیلندر دریافت می‌کرد و تجربه رانندگی متفاوتی را در مقایسه با سایر خودروهای ژاپنی ارائه می‌داد. آکورا NSX هنوز هم به‌عنوان یک الگوی شایسته برای ساخت سوپر کارها در نظر گرفته می‌شود.

جنرال‌موتور EV1

جنرال‌موتور در سال ۱۹۹۰ و پس از رونمایی یک خودروی کانسپت به نام Impact در نمایشگاه خودرو لس‌آنجلس، GM EV1 را معرفی کرد. این خودرو، یک ماشین الکتریکی کامپکت و جمع‌وجور با ظاهری بسیار خاص و متمایز بود که توانست نظر رسانه‌های خودرویی را به سمت خود جلب کرده و موجب گمانه‌زنی‌های فراوانی شود. مدتی کوتاهی از معرفی EV1 نگذشته بود که ایالات متحده قانونی را برای تمام خودروسازان اصلی ابلاغ کرد. بر اساس این قانون، هر یک از خودروسازان اصلی ملزم به داشتن حداقل یک محصول پاک و فاقد آلایندگی در سبد محصولات خود شدند، در غیر این صورت حق نداشتند هیچ‌یک از ماشین‌های خود را در کالیفرنیا به فروش برسانند. درحالی‌که ایلان ماسک خودروهای برقی را به زندگی بازگرداند، ولی نام پیش‌گامان همچون GM EV1 به سبب تلاش‌های حماسی خود برای آینده پاک و سبز، برای همیشه در تاریخ خودنمایی خواهد کرد.

هوندا Insight

مدل ۱۹۹۹ هوندا اینسایت، نخستین خودروی هیبریدی تولید انبوهی است که در ایالات متحده به فروش رسید. هرچند این لقب در موطن هوندا، یعنی ژاپن، به تویوتا پریوس اختصاص داشت که در سال ۱۹۹۷ وارد بازار شد. به لطف عملکرد بهینه پیشرانه هیبریدی و ضریب درگ فوق‌العاده ۰.۲۵، هوندا اینسایت تنها به ۳.۴ لیتر بنزین برای پیمودن مسافت صد کیلومتری احتیاج داشت که یک رقم باورنکردنی در دهه ۹۰ به‌حساب می‌آمد. در زیر کاپوت این ماشین، موتور ۱ لیتری ۳ سیلندر با ۶۸ اسب بخار در کنار یک موتور الکتریکی کوچک ۱۴ اسب بخاری کار می‌کرد. با وجود چنین جایگاه خاصی، هوندا سیویک با تیراژ ۱۲ هزار دستگاه در سال ۲۰۰۶ از خط تولید خارج شد.

دوج Viper

در دهه ۹۰ خودروهای کمی به‌عنوان ماشین خطرناک خطاب می‌شدند، ولی دوج وایبر یکی از ماشین‌هایی بود که لرزه بر اندام سرنشینان می‌انداخت. ترسناکی افعی آمریکایی به موتور ۸ لیتری ۱۰ سیلندری مربوط می‌شد که می‌توانست حدود ۴۰۰ اسب بخار قدرت را در دور موتور ۴۶۰۰ تولید کند. نیروی موتور به‌علاوه گشتاور ۶۲۴ نیوتن متری به چرخ‌های عقب وارد می‌شد و ماشین با شتاب خیره‌کننده‌ای به سمت جلو حرکت می‌کرد. ولی مشکل اصلی این بود که راننده نمی‌توانست به‌موقع جلوی قدرت ماشین را بگیرد. به همین خاطر دوج وایپر معرفی‌شده در دهه ۹۰ به طور ناگهانی در بازار محو شد. جدا از گشتاور سهمگین، دوج وایپر خودرویی بود که به‌خوبی توانست فضای خالی میان سوپر کارها و ماسل‌کارها را پر کند. با برچسب قیمت ۱۵۰ هزار دلار، نسل اول دوج وایپر هنوز هم یک ماشین پرطرف‌دار به‌حساب می‌آید که در زمان عرضه توانست تجربه رانندگی آینده‌نگرانه را برای راننده به ارمغان بیاورد.

هوندا S2000

هوندا S2000 نخستین‌بار به‌عنوان یک خودرو مفهومی در سال ۱۹۹۵ در نمایشگاه بین‌المللی توکیو به عرضه درآمد. بااین‌حال حدود ۴ سال طول کشید تا هوندا بالاخره به مناسب جشن ۵۰ سالگی خود S2000 را به طور رسمی به بازار معرفی کند. این خودرو از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۹ روی خط تولید قرار داشت. هوندا S2000 از موتور ۱.۹ لیتری DOHC استفاده می‌کرد که به فناوری معروف و نمادین شرکت ژاپنی، یعنی VTEC مجهز بود. این موتور می‌توانست ۲۴۷ اسب بخار قدرت و ۲۱۷ نیوتن متر گشتاور تولید کرده و با کمک‌گیربکس ۶سرعته دستی، ماشین را به حرکت بیندازد. هوندا همچنین از فناوری دیفرانسیل ضدلغزش الکترونیکی برای چرخ‌های عقب S2000 استفاده کرده و جای تعجبی ندارد که بسیاری افراد هنوز هم پشت فرمان این ماشین می‌نشینند.