جذاب‌ترین خودروهای آمریکایی که هرگز در آمریکا فروخته نشدند

مقدمه

سه خودروساز بزرگ آمریکا یعنی فورد، شورولت و کرایسلر از ابتدای خلق موتورهای درون‌سوز تا کنون نه‌تنها سلطه کامل روی بازار آمریکای شمالی دارند، بلکه محصولات خود را به سراسر نقاط جهان صادر می‌کنند. البته خودروهایی که برای بازار خارجی در نظر گرفته می‌شوند، به سبب سلیقه و نیاز مشتریان خاص منطقه، با خودروهای داخل آمریکا متفاوت هستند و برخی محصولات هرگز در دسترس خریداران ایالات متحده قرار نمی‌گیرد. در این مقاله شما را با جذاب‌ترین خودروهای آمریکایی آشنا می‌کنیم که هرگز در آمریکا فروخته نشدند.

مدل ۱۹۷۱ کرایسلر  Valiant Charger

با فرمانروایی پنج‌ساله در بازار، دوج چارجر سریع‌ترین و خفن‌ترین و البته بدترین خودروی عضلانی در جاده بود. چارجر در این برهه زمانی بهبود خاصی پیدا نکرد، به یک ماشین لوکس عجیب تبدیل شد و در نهایت از خط تولید پایین آمد.  درحالی‌که چارجر در آمریکا آواز قو سر می‌داد، در استرالیا با نام کرایسلر والیانت چارجر جان تازه‌ای به خود گرفت. این ماشین از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۸ در بازار استرالیا به فروش می‌رسید و یک رقیب جذاب به نام پلیموث والیانت داشت. هر دو خودرو با موتورهای ۶ سیلندر و ۸ سیلندر عرضه شده و اگرچه قدرت آن‌ها به‌پای پسرعموهای آمریکایی نمی‌رسید، ولی طرفداران بسیاری داشتند.

مدل ۱۹۷۸ فورد  Falcon XC Cobra

فورد در سال ۱۹۷۰ فالکون را از خط تولید خارج کرد، ولی این ماشین کماکان در آرژانتین، استرالیا، کانادا، شیلی و مکزیک ساخته می‌شد. فالکون استرالیایی بین سال‌های ۱۹۶۰ تا ۲۰۱۶ و در بدنه‌های مختلف به تولید می‌رسید. معروف‌ترین فالکون استرالیایی، مدل ۱۹۷۳ فالکون جی‌تی با موتور ۵.۸ لیتری ۸ سیلندر ۳۰۰ اسب بخاری است که در فیلم مکس دیوانه روی صحنه آمد. نسخه ۱۹۷۸ ایکس‌سی کبرا، یکی دیگر از جذاب‌ترین مدل‌های فالکون به‌حساب می‌آید که تنها در ۴۰۰ نمونه ساخته شد. این ماشین دارای رینگ‌های آلومینیومی ۱۵ اینچی الهام‌گرفته از فراری و نوارهای مسابقه‌ای بود. دویست دستگاه اول به موتور ۵.۹ لیتری ۸ سیلندر، و دویست دستگاه دوم به موتور ۴.۹ لیتری مجهز بودند.

مدل ۲۰۲۳ شورولت  Montana

آمریکایی‌ها گزینه‌های متنوعی برای خرید پیکاپ جمع‌وجور ندارند و شورولت مونتانا می‌توانست یکی از آن‌ها باشد. ولی این خودرو تنها در بازار برزیل قابل‌دسترس است. شورولت مونتانا در سال ۲۰۰۳ به تولید رسیده و نسخه ارتقایافته الکامینو محسوب می‌شود. مدل ۲۰۲۳ با کابین چهاردرب و فضای حمل بار وسیع، جثه درشت‌تری نسبت به نسل‌های قبلی دارد. درحالی‌که الکامینو. فورد رانچرو و دوج رمپیج از لحاظ ظاهری چنگی به دل نمی‌زنند، ولی موناتا به طور قابل‌توجهی زیبا و جذاب است. تنها ایراد این خودرو را می‌توان پیشرانه ۱.۲ لیتری نه‌چندان قدرتمند دانست که با ۱۳۳ اسب بخار قدرت و ۲۱۰ نیوتن متر گشتاور، چرخ‌های جلو را به حرکت می‌اندازد.

مدل ۱۹۷۰ فورد  Parena Capri Mk1

به دنبال موفقیت ماستنگ در امریکای شمالی، فورد تصمیم گرفت شانس خود را در اروپا امتحان کند. ولی به جای ساخت نسخه اروپایی ماستنگ، کوپه فست‌بک کپری را به عرضه درآورد. کپری بر اساس مدل کورتینا تولید شده که به نوبه خود، یک مدل انحصاری برای بازار اروپا بود. کپری ظاهری زیباتر و عضلانی‌تر نسبت به کورتینا داشت. جذاب‌ترین مدل کپری در سال ۱۹۷۰ و با نام پارنا کپری Mk1 رونمایی شد. باسیل گرین موتورز به عنوان سازنده و تیم مسابقه‌ای آفریقای جنوبی، با حذف موتور ۶ سیلندر و تعبیه پیشرانه ۵ لیتری ۸ سیلندر Windsor، پارنا کپری ام‌کی۱ را به یک خودرو مسابقه‌ای تبدیل کرد. مدل‌های کپری تحت برند لینکلن مرکوری و بعدها با بدنه تهاجمی Fox روانه بازار امریکا شدند، ولی هیچ‌یک از آن‌ها نتوانستند به جذابیت پارنا Mk1  برسند.

مدل ۱۹۷۸ شورولت  Opala SS

شورولت اوپالا یک خودروی سایز متوسط است که بین سال‌های ۱۹۶۹ تا ۱۹۹۲ در امریکای جنوبی به تولید می‌رسید. اوپالا یک وسیله نقلیه ارزان‌قیمت بود که محبوبیت بسیاری نزد خانواده‌ها، رانندگان تاکسی و پلیس فدرال برزیل داشت. یک نسخه اسپرت تر و پرسرعت‌تر از اوپالا نیز در برزیل به عرضه درآمد، هرچند با معرفی دوج دارت خیلی زود از دور خارج شد. موتورهای متنوعی زیر کاپوت اوپالا قرار گرفتند، ولی نسخه SS با پیشرانه ۳.۸ لیتری ۶ سیلندر خطی، بیشترین طرفدار را داشت. این موتور شتاب صفر تا صد را در عرض ۱۱ ثانیه برآورده می‌کرد و حداکثر سرعت خودرو را به ۱۸۱ کیلومتر بر ساعت می‌رساند. اوپالا اس‌اس با ظاهر جعبه‌ای و تهاجمی خود، یک بازگشت عالی به سوی ماشین‌های عضلانی کلاسیک بود و در مسیر مستقیم می‌توانست از مدل ۱۹۷۸ شورولت کامارو پیشی بگیرد.

مدل ۱۹۷۴ فورد  Taunus 2300GT

فورد تانوس یک سدان خانوادگی بود که به مدت یک دهه، از سال ۱۹۳۹ تا ۱۹۹۴، در آلمان ساخته می‌شد و در اروپا به فروش می‌رسید. این خودرو ظاهر زشتی داشت که به هیچ‌وجه با سلیقه آمریکایی‌ها جور درنمی‌آمد. تنها دلیل محبوبیت تانوس، حضور در یکی از فیلم‌های جیمز باند به نام The Spy Who Loved Me بود. تانوس در این فیلم ماشین لوتوس Esprit مأمور مخفی انگلیسی را تعقیب می‌کرد، آن‌ها در حالی که قدرت موتور ۴ سیلندرش به ۱۰۰ اسب بخار نیز نمی‌رسید. البته آرژانتین نسخه جذاب‌تری از تانوس را در بدنه یک کوپه فست‌بک روانه بازار خود کرد. تانوس 2300GT  بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۲ روی خط تولید قرار داشت و از موتور ۲.۳ لیتری ۶ سیلندر استفاده می‌کرد. این ماشین همچنین ظاهر زیباتری را به نمایش می‌گذاشت، به ویژه مدل ۱۹۷۴ که تداعی‌کننده پونی‌کارهای کلاسیک بود.

مدل ۱۹۹۹ دوج  Ramcharger

دوج برای رقابت با فورد برانکو و شورولت بلیزر، رمچارجر را روانه بازار کرد. رمچارجر، یک شاسی‌بلند فول سایز است که به دو دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی تعلق دارد و به طور قابل توجهی مورد کم‌لطفی مشتریان زمان خود قرار گرفت. این خودرو با موتور 440 V-8، به عنوان نخستین شاسی‌بلند عضلانی در دنیا شناخته می‌شود. دوج در سال ۱۹۹۳ تولید رمچارجر را متوقف ساخت، ولی مکزیک قادر به پذیرش کناره‌گیری این ماشین نبود. نسل سوم رمچارجر در بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱ با موتور ۵.۹ لیتری ۸ سیلندر مگنام و گیربکس ۴ سرعته دستی و با نام‌های rapido و caliente ساخته و روانه بازار شد. علیرغم محبوبیت، رمچارجر به دلیل مصرف سوخت بالا توانست تنها سه سال در بازار مکزیک دوام بیاورد.

مدل ۱۹۷۲ فورد  F1000 Sulamericana GB Fly

پیکاپ F-150 در بین سال‌های ۱۹۷۲ تا ۱۹۹۲ با نام F-1000 در برزیل ساخته می‌شد. این ماشین تک‌دیفرانسیل به پیشرانه ۴ یا ۶ سیلندر  مجهز بود و کابین آن تنها یک ردیف صندلی داشت. در حقیقت F-1000 برزیلی فاقد هرگونه ویژگی خاص و جالب توجهی بود. هرچند همین موضوع باعث شد تیونرها به شیوه‌های متنوعی پیکاپ آمریکایی را به یک محصول شگفت‌انگیز تبدیل کنند. در همین رابطه، شرکتی به نام سولامریکانا که دارای مجوز فورد بود، F-1000  تک کابین را به یک نسخه دوکابین تبدیل و نام  GB Fly  را به آن اضافه کرد.

مدل ۲۰۲۳ جیپ  Grand Cherokee Armored

مسلما جیپ گرند چروکی در بازار آمریکا حضور دارد و یکی از محبوب‌ترین شاسی‌بلندهای جهان به حساب می‌آید. ولی ماشینی که دست آمریکایی‌ها به آن نمی‌رسد، نسخه زره دار گرند چروکی است. این جیپ‌های خاص در کارخانه جفرسون نورث اسمبلی در دیترویت ساخته شده، به خط تولید جرمن شیلدز فرستاده شده، و سپس به طور انحصاری روانه بازار مکزیک می‌شوند. سطح حفاظت این خودرو بی‌نظیر است. بدنه و موتور گرند چروکی زره‌دار به وسیله فولاد بالستیک روکش شده، شیشه‌های ضدگلوله آن فشنگ‌های ۰.۳۵۷ مگنوم را متوقف می‌کنند، پنل زیرین ضد نارنجک است و تایرها ران‌فلت (پنچررو) هستند. وجود کارتل در مکزیک، جیپ گرند چروکی آرمورد را به یک ماشین ارزشمند و کاربردی تبدیل کرده است. با قیمت ۸۶ هزار دلار، خودروی زره‌دار جیپ به راحتی می‌تواند از حمله درون پردیتور در امان بماند.

مدل ۱۹۷۰ دوج  GTX

دوج GTX که گاهی با پلیموث GTX به اشتباه گرفته می‌شود، یک خودرو کوپه است که بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۹ در آرژانتین تولید می‌شد. دوج قصد داشت نسخه لوکس دارت یا والیانت روانه بازار کند، ولی به سبب میل مشتریان به ظاهر جذاب و سرعت، در نهایت GTX به عرضه درآمد. جی‌تی‌ایکس شبیه به مدل ستلایت با بدنه کشیده‌تر است، ولی یک ماشین از نوع A-body بوده و طراحی منحصر به فردی دارد. دوج GTX در ابتدا به موتور ۶ سیلندر مجهز بود، ولی بعدها پیشرانه 318 V-8 زیر کاپوت قرار گرفت. در حالی که دوج تا اواخر دهه ۷۰ هیچ ماسل‌کاری در امریکا نداشت، آرژانتینی‌ها از همان اوایل دهه پشت فرمان یکی از جذاب‌ترین و سریع‌ترین خودروی عضلانی، یعنی GTX می‌نشستند. در واقع جی‌تی‌ایکس یکی از بهترین و هیجان‌انگیزترین خودروهای آمریکایی است که هرگز به بازار آمریکا نرسید.